Działanie stymulatorów tkankowych polega przede wszystkim na odnowie skóry poprzez odbudowę kolagenu i elastyny. Mają silniejsze działanie niż standardowe koktajle do mezoterapii igłowej. Można powiedzieć, że stymulatory wymuszają na tkance nasilenie procesów regeneracyjnych i naprawczych. Pobudzają komórki do namnażania, dzięki czemu uzyskujemy efekt wypełnienia i ujędrnienia.
Stymulatory tkankowe to wykorzystywane w medycynie przeciwstarzeniowej preparaty, służące do odbudowy struktury skóry, dzięki stymulacji komórek skóry, kolagenu i elastyny. Po zaaplikowaniu dają bardzo naturalne efekty poprawy jędrności, gęstości oraz jakości skóry. Przyczyniają się do spiralizowania się włókien kolagenowych, czyli ich skracania. W konsekwencji prowadzi to do zagęszczenia struktur skóry, poprawy owalu, tworzenia działań anty-grawitacyjnych. Grupa preparatów biostymulujących jest duża i nieustannie się poszerza. Jednak każdy z nich jest inny, znaczące różnice odnajdujemy pod względem: rodzaju substancji czynnych, mechanizmu działania, wskazań, technik iniekcji, rezultatów oraz długości ich utrzymywania się. Zawsze powinny być indywidualnie dobierane dla każdego Pacjenta.

WSKAZANIA DO ZABIEGU
Podstawowymi wskazaniami do zabiegu są:
–  oznaki starzenia się, zmarszczki grawitacyjne
–  zarysowana bruzda nosowo-wargowa
–  widoczna dolina łez
–  kurze łapki
–  zasinienia pod oczami
–  utrata jędrności 
–  spadek gęstości skóry
–  zaburzony owal twarzy, tzw. chomiki
–  przesuszona i poszarzała skóra
–  działanie profilaktyczne, aby za kilka lat kondycja skóry była tak dobra jak w tym momencie!

STYMULATORY TKANKOWE POD OCZY
W kontakcie z drugim człowiekiem, to właśnie oczy widzimy jako pierwsze. Niedostateczna ilość snu, stres, zmęczenie w pierwszej kolejności zauważalne są właśnie w okolicy oczu, dlatego tak ważne jest, aby prawidłowo o nią zadbać. Zastosowanie stymulatorów tkankowych, rozwiązuje wiele problemów, z którymi zgłaszają się do nas Pacjenci. Należą do nich przede wszystkim ujędrnienie i zagęszczenie tej okolicy, gdyż skóra wokół oczu z reguły jest bardzo cienka, przez co szybciej zauważalne są pierwsze oznaki starzenia się. W rezultacie zmarszczki spłycają się, skóra staje się bardziej jędrna, lepiej nawilżona i odżywiona, a cienie pod oczami zostają zredukowane. 
Efektywna pielęgnacja tego rejonu twarzy powinna bazować na kosmetykach dedykowanych do nawilżenia skóry pod oczami, należy też unikać niepotrzebnego naciągania i pocierania skóry, np. przy demakijażu, bo to dodatkowo przyspiesza przedwczesne starzenie się skóry.
Popularnym zabiegiem na tę partię są stymulatory tkankowe, które doskonale radzą sobie ze zwiotczałą skórą, zmarszczkami i zasinieniami. 

Dla kogo? Idealne stymulatory tkankowe są dla osób, które zauważają u siebie utratę elastyczności i objawy starzenia, a skóra jest pozbawiona blasku i wymagająca dogłębnego nawilżenia. Zabieg można wykonać niezależnie od wieku i rodzaju skóry!

Czym się różną stymulatory od wypełniaczy?
WYPEŁNIACZE to preparaty, które służą do niwelowania ubytków w tkance oraz do modelowania twarzy. Nie likwidują przyczyny problemu, natomiast leczą jego objawy, należą więc do „kamuflujących” metod odmładzania. Najbardziej znanym wypełniaczem jest kwas hialuronowy, gęsty usieciowany.
STYMULATORY natomiast wymuszają na komórkach ich regenerację. Najbardziej znany jest w tej grupie kwas L-polimlekowy. Mimo że sposób działania wypełniaczy i stymulatorów jest inny, łączy je podobny sposób podawania- poprzez wstrzykiwanie w skórę, oraz możliwość uzyskania dzięki nim zbliżonego efektu czyli wypełnienie zmarszczek, przemodelowanie tkanek. Jednak najważniejsze jest to, że stymulatory nie zmieniają rysów twarzy, nie dają efektu maski. 

Kwas hialuronowy to związek, który wiąże wodę w skórze właściwej. Jedna cząsteczka kwasu hialuronowego jest w stanie związać ok. 250 cząsteczek wody. W skórze ludzkiej kwas ten jest składnikiem macierzy międzykomórkowej skóry właściwej. W skórze młodej kwasu hialuronowego jest pod dostatkiem, co gwarantuje jej sprężystość i brak zmarszczek. Z wiekiem ilość kwasu maleje. W późniejszym czasie skóra człowieka się starzeje, traci zdolność wiązania wody i powstają zmarszczki. Kwas hialuronowy występuje jako: usieciowany, częściowo usieciowany lub nieusieciowany. W zależności od stopnia usieciowania posiada różną gęstość oraz stopień wiązania cząsteczek wody, dzięki czemu wykazuje różną trwałość w zabiegach medycznych, w których został wykorzystany. Kwas hialuronowy usieciowany jest najbardziej odporny na enzym hialuronidazy, czyli rozbicie kwasu hialuronowego. Wykorzystuje się go przede wszystkim do przywracania objętości twarzy, wypełniania bruzd oraz tzw. wolumetrii. Kwas częściowo usieciowany stosuje się aby uzyskać efekt delikatnego wypełnienia. Z kolei kwas nieusieciowany, ze względu na bardzo dobre właściwości nawilżające, stosuje się w przypadku skóry suchej, wiotkiej i zmęczonej. Swoją sławę zawdzięcza wszechstronności, bezpieczeństwu oraz skuteczności działania. Jest popularny, bo łatwo się go podaje, efekty są przewidywalne, bardzo rzadko występują powikłania, a w przypadku, gdy rezultat nie jest satysfakcjonujący, można go w prosty sposób usunąć, rozpuszczając hialuronidazą. Najbardziej pożądaną i cenioną przez Pacjentki zaletą kwasu hialuronowego jest szybki, widoczny zaraz po zabiegu, rezultat jego działania. Do wad należy zaliczyć stosunkowo krótki czas oddziaływania, a także to, że jest implantem, więc nie wpływa rewitalizująco na skórę. Jeśli ktoś jako metodę odmładzania stosuje wyłącznie kwas hialuronowy, popełnia błąd, gdyż w ten sposób nie hamuje procesów starzenia się skóry, a jedynie kamufluje jego objawy. W medycynie estetycznej kwas hialuronowy stosuje się najczęściej w mezoterapii igłowej, do modelowania ust, wypełniania bruzd i zmarszczek, w zabiegach wolumetrycznych.

Kwas L-polimlekowy - jego stosowanie daje bardziej naturalne i trwalsze rezultaty niż wypełnianie kwasem hialuronowym. Efekt zwiększenia objętości tkanek jest wynikiem stymulacji produkcji własnego kolagenu, a nie samego wstrzyknięcia preparatu. Kwas L-polimlekowy to związek chemiczny, naturalnie występujący w naszym organizmie. Jest to polimer kwasu mlekowego, który tworzy się chociażby w mięśniach, kiedy pracują w trybie spalania beztlenowego. Kwas, który podajemy w czasie zabiegu, jest preparatem otrzymywanym sztucznie, ale o takiej samej budowie jak naturalny. To bardzo silny stymulator. Działanie kwasu polimlekowego polega na stymulacji produkcji kolagenu, a tym samym naturalnej regeneracji i odbudowie objętości tkanek, liftingu i tworzeniu naturalnego rusztowania. W efekcie widocznie poprawia jakość skóry, przywraca utraconą objętość i unosi opadające partie twarzy. Preparat przywraca młodzieńczy kształt policzkom, wypełnia fałdy nosowo-wargowe, zaaplikowany w okolice tzw. „chomików” lub opadającego podbródka sprawia, że zwiotczałe obszary zostają wypełnione, a skóra staje się napięta. Efekt ostateczny uzyskujemy dzięki odbudowaniu struktur kolagenowych w skórze Pacjenta, a nie dzięki wypełnieniu.
Najważniejsze atuty odmładzania kwasem polimlekowym to długotrwałe efekty (do 2 lat), bardzo naturalne efekty działania- nie ma wrażenia sztuczności efektu, które jest tak częste przy wypełnieniu kwasem hialuronowym. Działanie kwasu L-polimlekowego można porównać z ewolucją, w odróżnieniu od rewolucji dokonywanej przez kwas hialuronowy. Minusem jest to, że nie da się go zastosować we wszystkich obszarach.


Polikaprolakton- jest nowym produktem z rodziny biostymulatorów czyli substancji stymulujących syntezę naszego własnego kolagenu. Swoje wyjątkowe właściwości zawdzięcza unikatowej kompozycji, na którą składa się karboksyceluloza stanowiąca 70% preparatu, oraz równomiernie zawieszone w niej cząsteczki polikaprolaktonu (30%). Chociaż to właśnie karboksyceluloza, opowiada za natychmiastowy efekt wypełnienia tkanek po podaniu np. Ellanse, to o jego wyjątkowości stanowi jednak obecność medycznego polimeru-polikaprolaktonu. Dzięki idealnie gładkiej cząsteczce o wielkości > 20 µm, po podaniu do skóry ulega on enkapsulacji tworząc szkielet dla siatki składającej się, w głównej mierze, z wysokiej jakości kolagenu typu I poprawiającego gęstość skóry. Dzięki temu preparat Ellanse jest zabiegiem nie tylko wypełniającym, ale także bardzo silnie odmładzającym, przywracającym gęstość i naturalną jędrność skóry. Dodatkowo pełna integracja preparatu z macierzą zewnątrzkomórkową sprawia, że jest on praktycznie niewyczuwalny, co pozwala na uzyskanie naturalnie wyglądającego efektu zabiegu – zarówno w spoczynku jak i podczas mimiki (w trakcie mówienia, śmiania się, czy płaczu). Bezpieczeństwo Ellanse zawdzięcza swojej całkowitej biodegradowalności, po jego podaniu nie obserwuje się odczynów alergicznych oraz ziarniniaków. Bezpośrednio po podaniu preparatu za pomocą igły lub kaniuli otrzymujemy efekt wypełnienia. Po około miesiącu obserwuje się częściowy zanik uzyskanej objętości co spowodowane jest degradacją zawartego w preparacie roztworu karboksycelulozy, który używany jest jako nośnik dla polikaprolaktonu. W kolejnych miesiącach dochodzi do stopniowej syntezy kolagenu co sprawia, że twarz nie tylko odzyskuje utraconą objętość, ale też znacząco poprawia się jakość skóry.

Hydroksyapatyt wapnia to minerał z grupy fosforanów wapniowych, który na co dzień występuje naturalnie w przyrodzie, również w naszym organizmie. To on tworzy “rusztowanie” kości i zębów i bez niego niemożliwe byłoby funkcjonowanie naszego układu kostnego. Dzięki hydroksyapatytowi właśnie nasze kości posiadają swoje “mechaniczne” właściwości. Ma on postać bardzo długich kryształów w kościach, tzw. mikrofibryl. Co ciekawe, stosunek ich długości do szerokości sięga aż do 1000:1. Dzięki swoim właściwościom znalazł miejsce między innymi w transplantologii i medycynie estetycznej, dlatego wytwarza się go sztucznie w celach leczniczych. Nie buduje się z niego całych implantów, ponieważ jego właściwości mechaniczne nie są do tego wystarczające. Używa się go do m. in. wypełniania fałd skóry, blizn, zwiększenia objętości tkanek miękkich, redukcji bruzdy nosowo-wargowej, kącików ust i linii marionetek. Hydroksyapatyt wapnia podaje się głęboko, dlatego nie stosuje się go do korekty zmarszczek, a raczej do zabiegów wolumetrycznych.

Kolagen. Dawniej stosowano kolagen zwierzęcy. Jego wadą było to, że krótko się utrzymywał oraz alergizował. Z ludzkich tkanek wyodrębniono ponad 28 typów kolagenu, które zbudowane są z ponad 30 różnych łańcuchów polipeptydowych, każdy kodowany przez osobny gen. Wykazują one znaczącą różnorodność funkcjonalną i strukturalną. Choć wiele z tych typów występuje w niewielkiej ilości w organizmie, to jednak mogą odgrywać ważną rolę w nadawaniu tkankom odpowiednich właściwości. Istnieje też wiele białek, które nie należą do kolagenów, jednak mają domeny przypominające strukturalnie kolagen, stąd nazywane bywają białkami kolagenopodobnymi.
Ze względu na swoje specyficzne właściwości, nietoksyczność i biozgodność kolagen jest stosowany w medycynie i kosmetyce.
W kosmetyce i medycynie estetycznej preparaty kolagenowe można podzielić na trzy główne kategorie:
preparaty przeznaczone do zastosowania na skórę w postaci kremów, żeli czy masek 
stosowane doustnie suplementy diety zawierające kolagen lub jego hydrolizaty
wypełniacze tkankowe stosowane w postaci iniekcji. 
Kolagen nie wchłania się przez skórę, nie ma możliwości przejścia przez nabłonek. W przypadku zaaplikowania preparatu na skórę kolagen może tworzyć na jej powierzchni hydrofilowy film, który zapobiega transepidermalnej utracie wody.
Doustne preparaty zawierające kolagen lub hydrolizaty kolagenu stosowane są przede wszystkim w celu profilaktyki chorób związanych ze zmianami w tkance łącznej (zwłaszcza chrzęstno-stawowej) oraz w celach kosmetycznych dla poprawy wyglądu skóry. Istnieją doniesienia, że spożywane preparaty z peptydami kolagenowymi mogą poprawić poziom nawilżenia skóry, a także zredukować dolegliwości w stawach wynikające z intensywnego uprawiania sportu przez młodych dorosłych.
Kolagen wykorzystuje się w medycynie estetycznej jako wypełniacz w celu wyrównania powierzchni skóry w miejscu zmarszczek, czy zanikowych blizn oraz modelowania owalu twarzy i ust. Jest jedną z pierwszych substancji używanych w tym celu (ustępując tylko tłuszczowi). Zabiegi z jego użyciem wykonuje się od początków lat 80. XX w. Można rozróżnić wypełniacze syntetyczne i naturalne, a wśród tych drugich – ksenogeniczne (z tkanek zwierzęcych, zwykle bydlęcych), allogeniczne (z tkanek innych, zmarłych ludzi) lub autogeniczne (z tkanek własnych). Preparaty kolagenowe różnią się między sobą prawdopodobieństwem wywołania alergii, część z nich wymaga wykonania testów alergicznych przed zastosowaniem; w przypadku stosowania kolagenu bydlęcego – dwukrotnego testu skórnego.
Stosowanie wypełniaczy kolagenowych może wywołać pewne działania niepożądane, które można podzielić na reakcje wczesne i opóźnione. Do wczesnych zalicza się m.in. obrzęk, ból, świąd, zasinienie, twarde guzki, infekcje. Do opóźnionych obrzęk, ból, guzki, tworzenie ziarniaków, ropnie jałowe, blizny. Obecnie pochodne kwasu hialuronowego stały się bardziej popularne od kolagenu ze względu na mniejsze ryzyko wystąpienia nadwrażliwości i brak konieczności wykonywania uprzednich testów skórnych oraz dłużej utrzymujący się efekt. W przypadku kolagenu efekt wypełnienia utrzymuje się zwykle od 3 do kilkunastu miesięcy. 
Jako biomateriał w medycynie stosuje się zwykle kolagen w formie atelokolagenu (pochodna kolagenu typu I z odciętymi peptydami ekstensyjnymi odpowiedzialnymi w głównej mierze za immunogenność białka). Ma zastosowanie w medycynie regeneracyjnej i inżynierii tkankowej.  

EFEKTY UZYSKANE DZIĘKI STYMULATOROM
Przez obecność wysokocząsteczkowego kwasu hialuronowego i liofilizowanych aminokwasów, jak również peptydów i antyoksydantów, jesteśmy w stanie uzyskać wielokierunkowe rezultaty. Tego typu produkty stymulują fibroblasty (komórki w skórze) do wzmożonej produkcji kolagenu (białko odpowiedzialne za jędrność i sprężystość), czego efektem jest:
– ujędrnienie i zagęszczenie skóry
– podkreślenie owalu twarzy
– redukcja drugiego podbródka i chomików
– działanie antygrawitacyjne
– redukcja zmarszczek
– nawilżenie, rozjaśnienie i odżywienie skóry


RÓŻNICE MIĘDZY STYMULATORAMI TKANKOWYMI A WYPEŁNIACZAMI
Podstawową różnicą między tymi dwoma preparatami jest obecność kwasu hialuronowego, o zwiększonej lepkości, który w stymulatorach nie występuje w postaci usieciowanej. Przez co nie nadaje skórze twarzy efektu wolumetrycznego, tak jak w przypadku zastosowania wypełniaczy. W ich składzie znajdziemy wyłącznie usieciowany kwas hialuronowy, bez dodatkowych substancji aktywnych. Co za tym idzie, przy zastosowaniu stymulatorów nie uzyskamy sztucznego, przerysowanego efektu- efektu maski. Potrafimy uwydatnić kości policzkowe, zredukować tkankę tłuszczową w strefie policzków oraz zadbać o strefę oczu i problematyczną dolinę łez, bez uzyskania wolumetrycznego i często niestety przerysowanego efektu wypełnienia. Dzięki stymulacji naturalnie zachodzących procesów w naszej skórze, uzyskujemy naturalny efekt na dłużej
Stymulatory tkankowe pobudzają naturalnie zachodzące procesy w naszej skórze. Dzięki temu efektami zabiegowymi możemy się cieszyć dłużej, niż w przypadku wypełniaczy, a nasza skóra będzie miała naturalny, młody wygląd.